De purperreiger is een sierlijke reiger met een fraai uiterlijk. De purperreiger is donkerder, kleiner en vooral slanker dan de bekende blauwe reiger. In vlucht vallen vooral de ver uitstekende poten met lange tenen op.De purperreiger is een moerasbewoner en broedt koloniegewijs in drassig, overjarig rietland en in door oud riet omgeven struweel. Het voedsel bestaat vooral uit vis en amfibiën, welke in ondiep open water gevangen worden. Het zijn trekvogels, die overwinteren in West-Afrika bezuiden de Sahara. Purperreigers zijn een stuk zeldzamer dan de algemene blauwe reiger.

Europese verspreiding

De purperreiger is een zuidelijke soort, welke in Nederland de noordgrens van zijn areaal bereikt. Purperreigers broeden voornamelijk in Zuid- en Zuidoost-Europa.

Biotoop

Moeras, oevers, rietland en ruigte

Voedsel-en broedbiotoop

Purperreigers zoeken hun voedsel, dat voornamelijk uit kikkers, vis, (larven van) waterinsecten, kevers en muizen bestaat, langs sloten. Vooral het veenweidegebied met zijn talloze ondiepe en vaak soortenrijke sloten is een ideale habitat voor de purperreiger.

Gedrag

rukkende vlucht met geknikte vleugels

Trekroute

Geheel continentaal Europa

Overwinteringsgebied

Voornamelijk West-Afrika, in de kuststrook van Senegal tot Ghana.Ze komen in Nederland aan vanaf eind maart, maar vooral in april. Ze vertrekken weer in augustus-september.

Oorzaak afname/toename

Elke soort is aan de rand van zijn areaal extra kwetsbaar. De klimatologische omstandigheden zijn vaak suboptimaal. In Nederland is dit voor de Purperreiger niet anders. Daarom is de kwaliteit van de leefgebieden extra belangrijk. Dat hieraan niet wordt voldaan wordt duidelijk doordat kleine populaties geen stand houden; het aantal broedparen is over de laatste twintig jaar gehalveerd. Hoge sterfte door extreme droogte in overwinteringsgebieden is hier ook een oorzaak van de afnemende aantallen. Predatie van eieren en jonge vogels door vos en mogelijk ook Amerikaanse nerts beperken het broedsucces in een aanzienlijk deel van de leefgebieden. De aantallen zijn de laatste jaren weer iets toegenomen door gunstige omstandigheden (veel regenval) in het belangrijkste overwinteringsgebied.

Aantal en trend

Purperreigers hadden tot aan het begin van de twintigste eeuw te lijden van vervolging door de mens. Het volledig beschermen van de soort leidde tot een toename en een uitbreiding vanuit Midden-Nederland en Overijssel tot in Friesland, waar nu de meest noordelijk gelegen purperreigerkolonies ter wereld liggen. In de jaren zeventig broedden gemiddeld 700 paren in ons land ( met een uitschieter naar 900 paar in 1979); sindsdien is er sprake van een gestage afname met begin jaren negentig aantallen tussen de 200 en 300 paar. De belangrijkste broedgebieden zijn gelegen in de Nieuwkoopse Plassen, de Zouweboezem bij Ameide (ZH), het Vechtplassengebied en in Noordwest-Overijssel.

» Terug naar het overzicht