De naam van de wespendief verraad onmiddellijk de voedselvoorkeur van deze bijzondere roofvogel: bijen en wespen. De poten van deze sterk op de buizerd gelijkende vogel zijn bedekt met een dikke huidlaag, welke moet voorkomen dat de wespendief ál te veel gestoken wordt. In streken waar veel veldwespen en wilde bijenzwermen voorkomen -vaak oude gemengde bossen- kan de wespendief zich goed handhaven. In de vlucht is de wespendief vaak lastig van de buizerd te onderscheiden. De langere kop, gebandeerde staart en de vleugeltop die niet omhoog omgekruld is aan de punt vormen het onderscheid. Wespendieven komen veel minder voor dan de buizerd.

Europese verspreiding

Wespendieven komen voor in Europa en Azië, in de beboste gebieden. In Groot-Brittannië is de wespendief zeer zeldzaam en broedt er slechts op een enkele plaats in het zuidoosten van Engeland. In boomloze en echte Mediterrane gebieden ontbreekt de wespendief.

Biotoop

Bos, heide, hoogveen

Voedsel-en broedbiotoop

Wespendieven zijn voedselspecialisten, en volledig afhankelijk van de beschikbaarheid van vrij levende bijen- en wespenvolken. In bosrijke gebieden waar deze voorkomen kan de wespendief zich handhaven.

Gedrag

vliegt met langzamere en soepelere vleugelslagen dan buizerd. Vaker op de grond te vinden dan de meeste andere roofvogels.

Trekroute

Wespendieven trekken over continentaal Europa naar het zuiden, naar tropisch Afrika.

Overwinteringsgebied

Tropisch Afrika

Aantal en trend

De stand van de wespendief is waarschijnlijk licht afgenomen. De aantallen zijn lange tijd overschat geweest, doordat de home-range van de wespendief nogal groot is: de soort heeft een erg groot jachtgebied. Daardoor kunnen verschillende waarnemers dezelfde wespendief zien, waardoor een overschatting van de aantallen onstaat.

» Terug naar het overzicht